Door Piet Kaan en Henk Veenhof

De naam Okken is al meer dan 150 jaar een bekende familie in Annen. In 1900 woonde Albert Okken en Fenna Udding samen met vader Arent Okken aan de Zuidlaarderweg 9 te Annen. Enkele jaren later woonden ze aan de Molenakkers 34 waar ze een kruidenierszaakje hadden.
Albert en Fenna kregen maar liefst 13 kinderen. Het begon met Marchien,daarna Arent, Christina, Hermina, Aaltje, Geesje, Berendje, Harm, Hendrik, Albert, Jacob, Jan en als laatste Fenna.

Harm het 8e kind, werd op 29-1-1903 geboren en trouwde met Hillechien Jantina Mulder, geboren 4-1-1905 te Zuidlaren. Ze kregen 2 kinderen: Albert(Ab), geb. *28-4-1929
en Egbert(Ep), geb. 21-9-1931.
Harm en Hillechien kwamen te wonen op de ouderlijke stee aan de Zuidlaarderweg 9. Dit gedeelte van Annen heette destijds in de volksmond het “Hemelriek” waar ze een boerderijtje hadden. Begin 1938 werd Harm ziek en bleek longontsteking te hebben, destijds een gevaarlijke ziekte waar Harm op 27-1-1938 ook aan is overleden. Harm zat in diverse verenigingen en iedereen in Annen kende dan ook Harm Okken en hij werd erg gemist. Destijds vonden de begrafenissen nog plaats vanuit het sterfhuis en gingen familieleden, vrienden, kennissen enz. lopend achter de lijkwagen naar het kerkhof in Anloo.
Volgens Koop Westrup was de begrafenisstoet van Harm de langste die er vanuit Annen ooit geweest is. Toen de lijkwagen bij het kerkhof was, liepen de laatste mensen van de stoet nog bij de Eexterweg.
In mei 1938 kwam Hillechien met haar kinderen aan de Zuidlaarderweg 82 wonen.
De familie Westrup woonden naast hen op nummer Zuidlaarderweg 84 en zoon Koop Westrup wist nog veel van de familie Okken te vertellen. Hij vertelde het volgende:

In die tijd was er nog geen pensioen of iets dergelijks en moest Hillechien de kost zelf verdienen. Dat deed ze door bij anderen uit werken te gaan, vanaf 8 uur ’s morgens tot ’s avonds 5 uur en dat 5 dagen in de week. Hillechien heeft mijn moeder meer dan 33 jaar geholpen in de huishouding, enz. Ze hoorde bijna bij de familie en tijdens haar 25 jarig jubileum is er door mijn ouders een feestje georganiseerd.
Toen de A.O.W. werd ingevoerd, ontving zij dat natuurlijk ook. Eerst wilde ze het niet aannemen, want zei ze: “ik heb er toch ook niet voor gewerkt”. Mijn vader heeft heel wat moeten praten om haar te overtuigen dat iedereen van 65 jaar of ouder een A.O.W. pensioen “van Drees” ontving.
Haar beide jongens, Ab en Ep kwamen veel bij ons over de vloer. Ab was even oud als mijn zus Ali en tijdens hun kinderjaren speelden ze vaak samen.
Ep was een moeilijke eter en lustte eigenlijk alleen maar meelkost. Mijn zus Ali probeerde daar wat aan te doen want als ze aan het spelen waren, dan hoorde ik regelmatig:”Ep, je moet nu wat eten”. Ep durfde waarschijnlijk niet te weigeren en zo werd er van alles geprobeerd. We hadden een grote groentetuin met de gebruikelijke groenten en veel fruit. Bessen in verschillende soorten, tomaten, wortels, bonen, alles werd hem voorgezet en wonder boven wonder at hij het ook nog op.
Zoals wel meer mensen was moeder Okken bang voor onweer. Als er in de verte maar iets gerommel hoorbaar was, op welk uur van de dag of nacht ook, dan duurde het niet lang of de familie kwam naar ons toe.
Ab ging naar de kweekschool en werd onderwijzer maar Ep werkte liever met zijn handen en ging naar de ambachtschool in Assen en werd timmerman.

Ep werkte bij aannemer Willem Kanon. Tijdens werkzaamheden bij een boerderij in Schuilingsoord moest de baander worden vervangen en was Ep bezig met een moker en breekijzer toen er iets in zijn oog terecht kwam. Dit ongeval gebeurde op 31 oktober 1951 en
Toen hij ’s avonds thuis kwam werd de pijn steeds erger. De huisarts stuurde hem direct door naar de oogkliniek van het Academisch Ziekenhuis in Groningen. Daar bleek dat er een heel klein stukje metaal zijn oogzenuw had doorgesneden. Hij heeft nog een poosje in het ziekenhuis gelegen maar bleef blind aan dit oog.
In mei 1952 kreeg hij bericht van de Rijksverzekeringsbank dat hij met ingang van 3 aug. 1953 voor 15% werd afgekeurd, waarvoor hij een uitkering ontving van 91 cent(ongeveer 44 eurocent) per dag, de zondagen niet meegerekend.
Gelukkig bleef Ep niet bij de pakken neerzitten want hij werd timmerman-opzichter bij de kazerne in Zuidlaren waar hij jarenlang met veel plezier heeft gewerkt.
Elk jaar moest het onderhoudswerk aan de kazerne weer worden uitbesteed en zo had hij regelmatig een andere baas. Toen de kazerne in Zuidlaren werd opgeheven, kwam hij in dienst bij het Ministerie van Defensie en na een korte periode op het militair terrein te Donderen gewerkt te hebben, kreeg hij een baan aangeboden in de kazerne te Assen. Hier kreeg hij een kantoorbaan en was onder meer beheerder van alle sleutels van de diverse gebouwen.
Tot zijn pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar heeft hij hier nog met veel plezier gewerkt.

Ep trouwde met Jo Pronk uit Gieten en samen met hun 3 kinderen Harrie, Gerrie en Harm hebben ze altijd gewoond aan de Lageweg 107 onder Schuilingsoord, net over de grens in Zuidlaren. Ep was en bleef een echte Anneroel en was net als zijn vader lid van verschillende Anner verenigingen. Reeds in 1947 was hij lid van de Jeugdgroep van de V.C.J.C. Anloo, want volgens een bewaarde kwitantie moest zijn moeder toen contributie betalen van f. 2,- voor het seizoen 1947/1948.
Eén van zijn hobby’s was voetbal. Van zijn moeder mocht Ep niet bij een voetbalclub want ze vond het te gevaarlijk. Hij is dan ook begonnen als grensrechter bij de v.v.Annen. Direct na zijn trouwen is hij toch gaan voetballen. Hij heeft het schoppen tegen een bal lang vol gehouden want hij voetbalde zelfs nog samen met zijn zonen Gerrie en Harm in één elftal.
Verder zat hij in de besturen van “Ons Dorpshuis” en van de gymnastiekvereniging. Van de gymnastiekvereniging was hij tevens erelid.
Zijn belangrijkste hobby was het houden van konijnen en dan speciaal het ras “Hollander
drie kleur”. Achter zijn woning had hij meerdere hokken met deze konijnen en jarenlang is hij lid geweest van de Kleindierenvereniging Gieten en Omstreken.

Na het overlijden van zijn moeder ging Ep bijna iedere zondagmorgen naar het kerkhof in Anloo om het graf van zijn ouders te bezoeken en vaak nam hij dan pen en papier mee. Hij schreef van veel bekende Annenaren, die er begraven liggen, de voor- en achternaam, geboortedatum en overlijdensdatum op.
Waarschijnlijk had hij een vooruitziende blik want al snel kwamen deze gegevens goed van pas en thans is het opgeslagen in een genealogiebank “gedview”.
Verder was Ep erg geïnteresseerd in het reilen en zeilen van het dorp Annen met zijn inwoners en heeft plakboeken vol krantenknipsels over Annen bewaard.
Ook vond hij het prachtig om van elk huis in Annen de namen van de bewoners op te schrijven voor ons. Wanneer hij zich een naam niet meer herinnerde, dan belde hij wel met een vriend of kennis die het wel wist.
Ook deze gegevens zijn allemaal op straat en huisnummer opgeslagen in de computer en het ligt in de bedoeling om te zijner tijd alles via een boek wereldkundig te maken.
Na een afnemende gezondheid is Ep overleden op 30 augustus 2007.
Op zijn graf staan 2 konijntjes van het ras “Hollander driekleur”.