Spring naar inhoud

Van de redactie

Het laatste nummer van TOEN van het jaar 2023 is verschenen en dit is rondom de kortste dag van het jaar. Sommige mensen vinden het een gezellige tijd, de gordijnen op tijd dicht en jezelf afsluiten van wat er in de wereld gebeurt. We leven immers in een tijd met verschrikkelijke oorlogen, niet eens zo ver van ons vandaan. Misschien kunt u door het lezen van deze laatste uitgave wat afgeleid worden van deze problemen, want we hebben naar onze mening weer interessante artikelen in de aanbieding.

 In de rubriek ‘Anneroelen in den Vrömde’ is deze keer het woord aan Aaltje Ridderbusch. Zij werd in een bijzonder huis geboren, maar daar gaan we hier verder niet op in want dat leest u in haar uitgebreide herinneringen aan haar jeugdperiode in Annen. Veel bekende mensen en plaatsen worden vanuit haar beleving beschreven.

In deze TOEN lezen we ook het levensverhaal van Gerrit van Bruggen, die juist in tegenovergestelde zin, zijn jeugd niet in Annen doormaakte maar op 28-jarige leeftijd vanuit het ‘westen’ een boerderij begon in Annen. Vrijwel op hetzelfde moment trouwde hij en de rest van zijn leven woonde hij hier. U leest in deze TOEN het eerste deel van zijn bestaan als boer waaruit blijkt dat niet alles altijd zonder tegenslagen verliep.

In vroegere tijden was het misschien nog moeilijker om als buitenstaander een boerderij te starten binnen de traditioneel gevestigde boeren en leden van een boermarke. Nieuwkomers stichtten toch her en der kleine bedrijven -zogenaamde keuterijen- en ook in Annen is dit fenomeen bekend en in deze TOEN worden enkele van deze (voormalige) keuterijen geportretteerd.

Op de grenzen van de boermarken van Anloo, Annen, Schipborg en Zuidlaren ligt het gebied ‘De Strubben/Kniphorstbosch. Een gebied met hoge archeologische en cultuurhistorische waarden. Jan Sibo Uffen schrijft over de schoonheid van dit gebied en de historie van de familie Kniphorst, de eigenaren. Zij hadden daar een chalet gebouwd, genaamd ‘Villa Maria’. Deze villa is verdwenen en er zijn ook geen tekeningen van. Desondanks, is het bestaan ervan een inspiratie geweest voor Geert Brands om er een gedicht over te schrijven.

Van dezelfde schrijver is in dit nummer van TOEN nog een korte humoristische beschrijving opgenomen van de werkwijzen van de twee Dörpskappers, die hij vanuit zijn jeugdjaren in Annen heeft gekend.